รักที่แท้ : True Love
บันทึกจากปาฐกถาธรรม "สู่ศานติสมานฉันท์ : ความรักอันไม่แบ่งแยก"
วันอังคารที่ 29 พฤษภาคม 2550 ณ หอประชุมใหญ่ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย
โดย สุภัทร สิริวงษ์
หากว่าเธอรักใครสักคน และความรักนั้นเป็นรักที่แท้ ในความรักนั้นจะต้องมีองค์ประกอบของการไร้การแบ่งแยก เมื่อเรารัก ใครสักคนอย่างแท้จริง คนๆ นั้นเป็นดั่งตัวของเรา เมื่อเขาทุกข์เธอก็ทุกข์ด้วย ความสุขที่เขาได้รับก็เป็นความสุขของเธอเช่นกัน เธอและเขามิได้แสวงหาความสุขเฉพาะตนส่วนบุคคล แต่เป็นความสุขของกันและกัน
ในรักที่แท้ สุข ทุกข์ ไม่ใช่เรื่องปัจเจกบุคคล เมื่อเธอเห็นใครสักคนเป็นทุกข์ เธอพยายามช่วยให้เขาหลุดพ้นออกจาก ทุกข์นั้น เมื่อเขามีความทุกข์เธอจะไม่มีความสุขที่แท้จริงได้ รักที่แท้ไม่ใช่เรื่องของปัจเจก พ่อที่มีความทุกข์มหาศาล ไม่มีทางที่จะ เลี้ยงดูลูกให้มีความสุขอย่างแท้จริง เมื่อภรรยามีความทุกข์ทน สามีจะสุขได้อย่างไร
ในพระพุทธศาสนาพระพุทธองค์ทรงสอนพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุฑิตา และอุเบกขา อุเบกขาคือการรักโดย ไม่แบ่งแยก แต่เป็นการรวมเข้ามา โอบรับเอาไว้
เมตตา
เมตตาคือความมีไมตรีที่จะหยิบยื่นความสุขให้แก่คนที่เรารัก หากเธอไม่เข้าใจความทุกข์ของอีกฝ่าย ไม่เข้าใจในแรงบันดาลใจ ของเขา เธอก็จะไม่สามารถหยิบยื่นความสุขที่แท้จริงแก่เขาได้ ถ้าพ่อ ไม่มีความเข้าใจในลูกชาย ก็จะไม่สามารถให้ความรักและความสุขแก่ ลูกได้ เพื่อที่จะรักลูกชาย พ่อควรพยายามมองอย่างลึกซึ้งถึงความทุกข์ ของลูกชาย พ่ออาจต้องพยายามถามว่า "ลูกชายที่รัก เธอคิดว่าพ่อ เข้าใจในตัวเธอเพียงพอหรือไม่ ได้โปรดบอกเล่าความทุกข์ของเธอ ให้พ่อฟังบ้าง เพื่อที่พ่อจะไม่ทำให้เธอทุกข์ใจเพิ่มขึ้นอีก พ่อไม่มีความ ตั้งใจที่จะทำให้ลูกมีความทุกข์เลย"
ในบางครั้ง พ่อที่มีความรักต่อลูกอย่างมหาศาล อาจกดดัน ลูกชาย ด้วยการหยิบยื่นความคิด ยัดเยียดความคิดให้แก่ลูกชาย ด้วยความรักเช่นนี้ลูกจะเป็นทุกข์ สามีอาจต้องถามภรรยาว่า "เธอที่รัก ฉันเข้าใจเธอเพียงพอไหม ความรักของฉันทำให้เธออึดอัด จนหายใจ ไม่ออกหรือเปล่า เธอได้โปรดเล่าให้ฉันฟังบ้าง"
ในฐานะ สามี, ภรรยา, พ่อ, ลูก คนในครอบครัว เราควรเรียนรู้ วิธีการที่จะใช้วาจาแห่งความรัก เพื่อทำความเข้าใจในความทุกข์ของ อีกฝ่าย เราไม่ควรทำให้อีกฝ่ายมีความทุกข์เพิ่มขึ้น การมีเมตตาไม่ใช่ ความตั้งใจที่จะรัก แต่เป็นความสามารถที่จะทำให้ อีกฝ่ายมีความสุข ความรักที่แท้ต้องประคับประคองด้วยความเข้าใจ หลายครั้งที่เราทำให้ ความรักกลายเป็นกรงขัง ทำให้อีกฝ่าย ซึ่งเป็นผู้ที่เรารักไม่มีอากาศ หายใจ
กรุณา
ความกรุณา คือความสามารถที่จะถอนความเจ็บปวด และความ ทุกข์ของคนที่เรารักได้ เราจะถอนความเจ็บปวดและ ความทุกข์ได้ อย่างไร หากเราไม่เข้าใจในความทุกข์และความเจ็บปวดของเขา นั่นคือ เหตุผลว่า การปฏิบัติความกรุณาเราต้องมอง ความทุกข์ของอีกฝ่าย อย่างเข้าใจ
มุฑิตา
การมอบความปิติ ถ้าหากในความรักทำให้อีกฝ่ายทุกข์ ทำให้ เขาร้องไห้ทุกวัน เราต้องพัฒนารักที่แท้ให้มีพลัง พลังแห่งรักที่แท้จะ นำพา บำรุง หล่อเลี้ยง มุฑิตาเป็นคุณสมบัติของความรักที่แท้จริง
อุเบกขา
คือความเป็นกลางไม่แบ่งแยก คือการรวมทุกสิ่งทุกอย่างเข้ามา โอบรับไว้ เราสามารถรักเขาได้เมื่อเราเข้าใจความทุกข์ของอีกฝ่าย อย่างแท้จริง เราเป็นสามี ภรรยา พ่อ แม่ ลูก ถ้าเราไม่เข้าใจ เราก็จะไม่ สามารถทำให้อีกฝ่ายมีความสุข แต่กลับทำเพิ่มพูนความทุกข์ มากมาย
คัดลอกจาก : ตามรอยธรรมไถ่นัท ฮันห์ รักที่แท้ : True Love
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น