เว้นวรรคชีวิต

...เว้นวรรคชีวิต...(พระไพศาล วิสาโล)

การปลีกตัวมาอยู่ที่นี่ (วัดป่า)ถือว่าเป็นการเว้นวรรคให้แก่ชีวิต

ชีวิตต้องมีการเว้นวรรคบ้าง เช่นเดียวกับลมหายใจของเรา

มีหายใจเข้า แล้วก็ต้องมีหายใจออก

เราไม่สามารถที่จะหายใจเข้าได้ตลอด

ต้องเว้นจังหวะ แล้วจึงหายใจออก

เราไม่สามารถหายใจออกหายใจเข้าอย่างใดอย่างหนึ่งไปได้ตลอด

จะต้องมีการเปลี่ยนสลับกันไป

การทำงานก็เช่นเดียวกัน ทำงานแล้วก็ต้องรู้จักหยุดบ้าง

ธรรมชาติให้เวลากลางวันคู่กับกลางคืน

กลางวันทำงานเต็มที่ พอถึงตอนกลางคืนก็ต้องพักผ่อน

ขอให้สังเกตดู อะไรก็ตามเป็นไปได้ดี

ก็เพราะมีการเว้นจังหวะหรือมีช่องว่างที่เหมาะสม

หนังสือที่อ่านง่าย ก็เพราะแต่ละประโยคมีการเว้นวรรคอย่างถูกจังหวะ

ถ้าตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด ไม่มีเว้นวรรคเลย จะน่าอ่านไหม

ใครอ่านก็ต้องรู้สึกงงงวย ไม่อยากอ่าน

ศิลปะอย่างหนึ่งของเขียนหนังสือให้น่าอ่าน

ก็คือ รู้จักเว้นช่องว่างระหว่างคำ ระหว่างประโยค และระหว่างย่อหน้า ทำนองเดียวกันดนตรีที่ไพเราะ

ไม่ใช่เพราะมีเสียงดังเท่านั้น แต่เพราะมีช่วงที่เงียบแฝงอยู่ด้วย

ถ้ากลอง กีต้าร์ไวโอลิน ส่งเสียงไม่หยุด ไม่รู้จักเว้นจังหวะเสียบ้าง

เพลงนั้นก็คงไม่เพราะ

ขอบคุณข้อมูลจากพลังจิตดอทคอม