วันพฤหัสบดีที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

ธรรมะ กับ ธรรมชาติ


ธรรมะ กับ ธรรมชาติ
เขียนโดย lpkfc

อรุณรุ่ง เบิกฟ้า ทิวาแล้ว 
เสียงธรรมแว่ว ดุจแก้ว กังวานใส 
ยินเสียงธรรม ดุจเสียงทอง ผ่องอำไพ 
ท้องฟ้าใส พาใจ ให้ชุ่มบาน 
ยินเสียงนก วิหก บินผกผิน 
ดุจเสียงพิณ บรรเลง เพลงขับไข 
เสียงสายน้ำ กระทบหิน เพราะจับใจ 
ลมพลิ้วไหว กระทบกาย ให้ได้เย็น 
ภาวนา พิจารณา ธรรมชาติ 
ดุจโอวาท ของพระพุทธ ที่กล่าวหนอ 
ธรรมะคือ ธรรมชาติ ที่เพียงพอ 
อย่ารีรอ หมั่นฝึกฝน ภาวนา

 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม